Oaxaca

Meksika’nın Renkli, Sanat Şehri; Oaxaca

3 Ekim sabahı Puebla’dan ayrılıp Oaxaca’ya doğru yola çıktık. Meksika’nın en çok övülen kolonyal şehirlerinden biri olan Oaxaca’ya varmak için sabırsızlanıyoruz. Yaklaşık 350 km ve 4,5 saatlik yolumuz var. Yolun başlarındaki dağ geçişi hem manzaralar hem de yolun kalitesi sayesinde motosiklet sürmek için çok keyifli. Kaymak gibi dağ yolu yapmışlar. Arada otobandan çıkıp küçük köylerden geçiyoruz. Yol yapım çalışmaları olsa da fazla zaman kaybetmiyoruz. Puebla ile Oaxaca arası otobana 120 peso ödeme yapmışız. 

Oaxaca’ya yaklaşık 80 km kala önümüzdeki araçlar aniden duruyor. 50-60 belki daha fazla kamyon-tır şöförü araçlarını sağa çekmiş bekliyor. Ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz herhalde tırları kontrol ediyorlar diye düşünüyoruz. Önümüzdeki bir aracın soldan yola devam ettiğini görünce biz de peşine takılıyoruz. Düşündüğümüz gibi değil. Yolun, bir tır, ağaç ve taşlarla komple kapatılmış olduğunu görüyoruz. Meksika’nın bazı bölgelerinde yolların prostestocular tarafından kapatıldığını ve ne zaman açacaklarının belli olmadığını duymuştuk. Evet, onlardan birine denk gelmişiz. Hükümetin öğretmenler için uygulamak istediği sınav sistemini protesto eden öğretmenler tarafından; Oaxaca’yı başkente bağlayan ana yol kapatılmış. Bakalım ne kadar bekleyeceğiz 🙁

Prostestoculardan biri bize sesleniyor tam olarak ne dediğini anlamasak da bizim geçmemize izin veriyor. Motosikletli gezgin olduğumuz için şanslıyız 🙂 Arabaların hepsi geri dönüyor. Eğer böyle bir durum ile karşılaşacak olursanız sıranın önüne geçip şansınızı deneyin deriz…

Biraz zahmetli de olsa sonunda Oaxaca’dayız…

Öğleden sonra fena bir trafik ile Oaxaca’ya giriyoruz. Bizden önce gelen Pejman’ın kaldığı hostele gidip yerleşiyoruz. Az sonra da Pejman geliyor. Hep beraber güzel Oaxaca’yı keşfe başlıyoruz. Zocalo Meydanı tarihi binaları, restoranları, kafeleri, mağazaları ve seyyar satıcıları ile çok hareketli. İlk izlenimimiz; şehir inanılmaz renkli ve hoş duruyor. Merkezde çeşitli dans ve müzik gösterileri var.

Gayet renkli ve kalabalık olunca bugüne özel mi diye sormadan duramıyoruz. Her gün böyle aktiviteler olur cevabı alınca daha da hoşumuza gidiyor. Bu bölgede de mezcal içeceği çok ünlü. Akşam için alışveriş yapıp hostele dönüyoruz.

Oaxaca’nın çevresinde de görülecek yerler olduğu için günübirlik tur alalım diye düşünüyoruz. Böylece motosikleti de otoparktan çıkarmamıza gerek kalmayacak. Hostelin anlaştığı acentadan kişi başı 600 pesoya ertesi gün için tur alıyoruz. Turumuzda; dünyanın en geniş ağacı olan Tule, Mitla antik şehri, tekstil çalışmaları ile ünlü Teotitlan Del Valle köyü (Zapotec köyü), Pamukkale’ye benzeyen Hierve Al Agua, Mezcal fabrikasını ziyaret etmek var.

3. günümüzde ise; Pejman ile beraber Monte Alban’ı ziyaret edip öğleden sonra da Oaxaca’yı keşfetmeye devam edeceğiz.

Oaxaca’da Nereleri Gezdik

Aldığımız turdan dört dörtlük memnun kalmadık ancak daha da iyileri var mıdır bilemiyoruz. Gördüğümüz yerlere motosiklet ile gitmeye kalksak zorlanabilirdik ayrıca şehre dönerken indiren deli yağmuru da düşününce tur ile gittiğimize seviniyoruz. Santours ile gitmişiz ve 9,5 saat sürüyor. Ayrıca başka günübirlik turlar da var.

Tule Ağacı

El Árbol del Tule, dünyanın en geniş gövdeli ağacıymış. 2000 yaşın üzerindeki Montezuma selvisinin çapı 14 metre ve çevresi ise 58 metredir. Gerçekten ağacı fotoğraflayabilmek bile çok zor oldu. 2001 yılında UNESCO geçici Dünya Mirası Alanları listesine alınmış. Ağacın olduğu alana giriş ücreti; 20 peso.

Mitla Şehri

Eski ve önemli bir Zapotec şehri olan Mitla’da özellikle emekli üst düzey devlet görevlileri yaşıyormuş. Aztek’ler burayı aldıklarında ismini Mitlan koymuşlar. Mitlan kendi dillerinde ölüme kadar dinlenme yeri demekmiş. O yüzden “Ölüler Şehri” diye de anılıyor. Zapotecler için çok kutsal ve önemli bir şehirmiş. İspanyollar buraya geldiklerinde tüm tapınakları yıkmışlar. Hatta kilise ve bazı binalarda yıktıkları yapıların taşlarını kullanmışlar. Girişi kişi başı 130 peso (Ekim 2016).

Hierve Al Agua

Pamukkale’ye benzerliği ile anlatılan travertenlere heyecan ile geldik. Manzarasına diyecek sözümüz yok ama burası Pamukkale’nin onda biri kadar bir yer ve bakımsızlıktan çok kötü hale gelmiş. Travertenlerin çoğunluğu siyahlaşmış ve göletler maalesef çok kirliydi. Manzarası muhteşem olsa da beklentimizin altında kaldı. Yine de buralara kadar gelmişken görmeye değer.

Girişte kişi başı 100 peso ücret alıyorlar (Ekim 2016). Ayrıca travertenlerin eteklerine doğru götüren rehberler var ama kendiniz de yolunu çok rahatlıkla bulabilirsiniz. Dik yamaçta asılı gibi duran travertenlerin bu bölümü çok kaygan aman dikkatli olun. Rehberle gelen bir çift fotoğraf uğruna az kalsın bir yerlerini kıracaktı…

Teotitlan Del Valle (Zapotec Köyü)

Köyde, bir ailenin işlettiği küçük bir dokumacıya uğradık. Cochineal böceğini ezerek nasıl renk elde edildiğini, daha sonra farklı doğal maddeler karıştıralarak farklı renklere nasıl ulaşıldığını ve yün dokumaların nasıl yapıldığını anlattılar.

Mezcal Fabrikası

Oaxaca’ya dönerken yolumuz üzerinde bir Mezcal fabrikasına uğradık. Hem mezcal’in yapılışı hakkında bilgiler aldık hem de farklı mezcal türlerini tattık. Farklı bir Agave türünden yapılan mezcal de tekilaya benzer bir içki.

Oaxaca’daki 3. günümüzde ise Pejman ile beraber Monte Alban’ı ziyaret ettik.

Monte Alban

Motosiklet ile yaklaşık yarım saatte antik şehrin bulunduğu tepeye ulaştık. Gittiğimizde yenisi yapılmakta olan müze binasının çalışmaları devam ediyordu. Eski müzesini gezdik ve fena değildi. Şimdiye kadar yenisi tamamlanmıştır ve umarız çok daha iyi olmuştur.

Monte Alban, Milattan Önce 500’lü yıllarda Zapotec’ler tarafından kurulmuş. Burada bulunan bazı taşlardaki çizimler, iskeletler ve kafataslarında bulunan kesikler tıp alanında çalışmalar yapıldığını gösteriyor. Astrolojide de tüm mezoamerikan toplumları gibi ileri gitmişler.

Manzarası ile de harika bir tarihi şehir. Buralara kadar gelmişseniz görmeden gitmeyin. Burayı Pejman’ın rehberliğinde gezmek ayrıca etkileyici oldu. Mimar olduğu için binaların yapısı, düzeni hakkında detaylı bilgiler verdi. Kişi başı giriş ücreti 130 peso (Ekim 2016)

Oaxaca’ya geri dönersek;

En etkileyici yapılardan bir tanesi Barok tarzındaki  Santo Domingo Kilisesi (Church of Santo Domingo de Guzmán) ve eski manastır kompleksi. Özellikle tavan süslemeleri çok güzel. Ayrıca bahçesi ve müzesi (Museum of Cultures of Oaxaca) kesinlikle görülmeye değer. Hemen yanında da Jardín Etnobotánico de Oaxaca botanik bahçesi yer almaktadır.

Kafeleri, restoranları, rengarenk evleri, taş sokakları ve korunmuş yapısı ile Oaxaca sokaklarında dolaşmak çok keyifli. Gece de devam eden canlılığı ile güvenilir bir şehir olduğunu hissetiğimiz için akşamları da bu renkli sokakları arşınlamayı ihmal etmedik. Küçük balkonları ile katlı hoş kafe-barlarında oturup etrafını izlemek bile keyifliydi.

Sanatla iç içe geçmiş şehirde sergiler ve sanat müzeleri de ilginizi çekebilir… Gösterişli tiyatrosu; Teatro Macedonio Alcala‘nın inşaatına 1903’te başlanmış ve 1909 yılında tamamlanmış. Ücretsiz içi de gezilebiliyor. Tekstil ürünleri de oldukça çeşitli ve müzesi bile var. Oldukça dolu dolu yaşanacak bu şehri birkaç günle geçiştirmeminizi tavsiye ederiz…

Oaxaca’daki en güzel sürpriz ise; Uluslararası gitar festivaline denk gelip üstüne üstelik bir Türk gitaristin sahne almasına şahit olmamız oldu. Sevgili Ayşegül Koca, müthiş bir klasik gitar resitali verdi. Yeteneği ile birlikte bir o kadar da mütevazi bu genç kardeşimizi dinlemek onur vericiydi.

Ayşegül’ün konserinden haberdar eden ve tanışmamıza vesile olan NY konsolosluğundaki müsteşarımız Serdar Bey’e de buradan bir kez daha teşekkür edelim…

Ayşegül’ün festivaldeki canlı performansından kısa bir kesit…

Oxaca Yeme-İçme

Oxacan mutfağı Meksika’nın en iyilerinden biridir. Özel yemeklerinden; Tlayuda, Meksika pizzası olarak da bilinir, fasulye, peynir, avokado ve seçtiğiniz etler ile doldurulmuş büyük çıtır hamurdan yapılır. Chapulines (çekirge), Tasajo (kurutulmuş sığır eti) ve Tamales Oaxaqueños de diğer lezzetlerinden…

Ayşegül’ün de tavsiyesi ile bölgeye has yemeklerin servis edildiği lokal bir restorana gitme şansımız da oldu.

Mercado Benito Juárez ve Mercado 20 de Noviembre, lokallerin hem alışveriş yaptığı hem de uygun yemek yiyebileceğiniz iki pazarı. Ev yapımı ürünler de dahil ne ararsanız var.

Oaxaca, Meksika’nın başlıca kahve üreten eyaletlerinden biri ve gelmişken kahve çeşitlerini de tatmak lazım… Şehrin ana trafiğe kapalı caddesi Calle Alcalá’nın tamamında, farklı karışımları tadabileceğiniz kafeler var. Nuevo Mundo, Café El Volador ve Café Brújula’yı (biz de burada denedik, beğendik) tavsiye edilenler arasında…

Alkol kullanıyorsanız buraya gelmişken mezcal denemelisiniz dememize gerek yok herhalde 🙂

Oaxaca’da Nerede Kaldık

Biz Posada don Mario Hostel’de kaldık. Pejman bizden bir gün önce gelmiş ve kaldığı yerin bilgisini göndermişti. Ufak bir pazarlık sonrası biz de yerleştik. Motosiklet parkı yok ancak hostel’e yakın bir otoparka motoru bıraktık. Şehrin içinde çok fazla seçenek var. Kahvaltı dahil 600 pesoya kalmışız (Ekim 2016).

1 USD = 19 Peso (Ekim 2016)

Özellikle her yıl kasım ayında kutlanan Ölüler Günü’nün Meksika’da en iyi Oaxaca’da yaşanıldığı söyleniyor. Bir sonraki durağımız yine enfes bir Meksika şehri olan San Cristobal de Las Casas.

Meksika hakkında paylaştığımız gözlemlerimizi okumak için tık tık…

Keyifli geziler…

Ayfer & Onur Öznar

Faceboook : AyferOnur Seyahatnamesi

Instagram : AyferOnur Seyahatnamesi

Youtube: AyferOnur Seyahatnamesi